- cingilti
- звон, лязг, дребезжание.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
cingilti
Смотреть что такое "cingilti" в других словарях:
cingilti — is. Metal, şüşə və bu kimi şeylərin başqa bir şeyə toxunarkən çıxardığı səs. <Ağca xanım> . . barmağı ilə şüşəni döydü. Şüşə cingilti ilə sınıb yerə töküldü. S. S. A.. . . Ləpələrin şırıltısı adamların səs küyünə və dəmir cingiltilərin,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tənin — ə. 1) cingilti; vızıltı; uğultu; danqıltı; 2) rezonans ə. tanin (bitki qabığından alınan özlü maddə) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
cing — 1. təql. Mis, dəmir, şüşə kimi şeylərin başqa bir şeyə və ya bir birinə toxunmasından hasil olan spesifik səs. Cing cing cingildəmək – arasıkəsilmədən cingilti səsi çıxartmaq. <Həpir> . . hərdən elə qışqırır ki, evin səqfi cing cing… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cingildəmək — f. Cingiltili səs çıxarmaq, cingilti çıxarmaq. Tas ya düşdü, ya cingildədi. (Məsəl). Yavaş yavaş gümüş qaşıqlar da stəkanlara dəyib cingildədi. Ç.. Nəhayət, ümumi sükut içində qazanın mis səsi cingildədi. T. Ş. S.. Üzəngilər qeyrimüntəzəm bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cingildətmək — f. Şüşə, mis, metal və bu kimi şeyləri toxundurmaqla cingilti səsi çıxarmaq. <Aslan> orağı bir neçə dəfə cingildətdikdən sonra qara keçədən tikilmiş oraq qabına qoyub sarıdı. Ə. Vəl.. Sultan və Səməd qədəhləri cingildədib dinməzcə içdilər.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ciringilti — bax cingilti. . . Sərkar Həmdulla bu ciringiltilərin, kişnərtilərin, nəriltigurultunun müqabilində döyükürdü. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çayçı — is. 1. Çay əkib becərməklə məşğul olan adam; çaybecərən. Çayçıların yarışı. // Çay mütəxəssisi. 2. Çayxanada xidmət edən adam. İri mis samovarın qabağında duran çayçı stəkannəlbəkini cingilti ilə yuyurdu. Q. İlkin. // Keçmişdə: çay qoyub satan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəstə — 1. is. <fars.> 1. Birgə fəaliyyət üçün birləşmiş adamlardan ibarət mütəşəkkil qrup. Geoloji kəşfiyyat dəstəsi. Ovçular üç dəstəyə ayrıldılar. Çalğıçılar dəstəsi. – Molla Nəbiqulu məktəb uşaqlarından bir dəstə düzəltdi. Ə. H.. 2. Xüsusi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sınmaq — f. 1. Bir şeyə bərk toxunaraq parçalanmaq, tikə tikə olmaq, xırda hissələrə ayrılmaq; qırılmaq, zədələnmək. Boşqablar əlimdən düşüb sındı. Pəncərə sınıb töküldü. – Su səhəngi suda sınar. (Ata. sözü). . . Əli yumurtasının künəsini tutur və deyir:… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
